Dit is Afrika; of ik het nu leuk vind of niet...

Na alle eerste indrukken te hebben beschreven is het misschien wel aardig te vertellen hoe dat het leven er hier in Ghana uitziet. Het plaatsje Bolgatanga bestaat uit een paar grote verharde wegen (met veel hobbels en kuilen, dat wel), met tussendoor veel kleine zanderige steegjes. Ik woon in hartje Bolga, en ben op de fiets binnen 10 minuten bij de office van Meet Africa, de markt, de restaurantjes en cafeetjes, het lab en het internetcafé. Het ziekenhuis is ietsje verder, maar ook goed te doen. ’s Ochtends de heuvel op ben ik zo’n 20 minuten onderweg, en op de terugweg is het op tijd remmen voordat ik Bolga alweer uit ben! Alles en iedereen leeft op straat, zowel de mensen als de geiten en soms zelfs koeien. De grote straten zijn gevuld met kraampjes waar voornamelijk eten (rijst en fruit), zakjes “pure water”, telefoonkaarten en mobiele telefoontjes te koop zijn. Het lijkt wel een beetje de zondagochtend in Meersel-Dreef waar iedereen zijn eigen vaste stekkie aan straat heeft. Met het grote verschil dat er in Bolgatanga wél geld verdiend wordt ;-) Tussen deze kraampjes door lopen vrouwen met schalen op hun hoofd, met ook daarop van alles om te verkopen; vooral fruit en water, maar ook onderbroeken en sieraden. En soms komt er een fiets met mandjes aan waarvan we vermoeden dat er toch een persoon onder verscholen zit! Opvallend is dat het vooral de vrouwen (en kinderen) zijn die werken. De mannen zijn te vinden op de banken onder de bomen, waar ze de hele dag een typisch Ghanees spel spelen. De naam is mij nog onbekend, en ik moet het ook nog leren spelen, maar het schijnt erg leuk te zijn. De Ghanese mannen zijn er in ieder geval al jaren zoet mee... Verder kun je hier je ogen uitkijken naar het verkeer. Met een enorme snelheid (zeker bergaf) gaan de auto’s, fietsen, motors/scooters en voetgangers kriskras door elkaar. Er zijn geen verkeersregels (althans, die heb ik nog niet kunnen ontdekken) dus je handremmen zijn van groot belang. Verder ontbreekt het mijn fiets aan een bel en verlichting (daar ga ik komende week dus zelf maar voor op pad), wat niet echt handig is met de grote open riolen aan weerskanten van de weg. En dan zwijg ik nog over de plotseling overstekende kinderen en geiten... Die riolen dienen overigens als stortplaats voor alles wat je maar kwijt wilt. Helaas zijn er maar weinig mensen die hier echt gebruik van maken zodat de straten enorm vervuild zijn. Zonde, want het maakt de stad zoveel minder mooi.. Je denkt bij Afrika toch aan grote zandvlaktes met groene bomen, maar het zijn voornamelijk hopen steen met daartussen lege flessen, proppen papier en plastic zakken. Niet alleen binnen het centrum van Bolgatanga, maar ook daarbuiten is het landschap weinig fraai. Je moet zo’n 15 kilometer verder naar de omringende dorpen gaan wil je het échte Afrika (zoals wij het hebben geleerd uit de boekjes) zien. Om vervolgens te moeten bekennen en accepteren dat dit niet het échte Afrika is, want de vervuilde, drukke, rumoerige steden zijn ook écht. Alleen past dat niet binnen ons romantische plaatje…